II WOJNA ŚWIATOWA

,,Tylko jeden raz w czasie II Wojny Światowej dr Stanisław Wachowiak dał się ponieść emocjom. Stało się tak, kiedy w dniu 2 września 1939 na fali rozpowszechnionej szeroko psychozy strachu przed nadciągającymi wojskami hitlerowskimi Niemiec zdecydował się na ucieczkę". Gdy dowiedział się o planach ZSRR postanowił wrócić do Katowic. Spędził wówczas kilka dni pod opieką przychylnych mu Niemców. Prędko okazało się jednak, że jako Polak pozbawiony został wszelkich praw. Wtedy też zdecydował się pojechać do Generalnego Gubernatorstwa. 

W październiku 1939 roku został wybrany na funkcję prezesa Centralnego Związku Przemysłu Polskiego, a już kilka dni później na  członka Rady Nadzorczej Banku Handlowego w Warszawie. Czynił wielkie wysiłki na rzecz utrzymania go po stronie polskiej. Dwukrotnie został złapany przez Gestapo. Na wolność powrócił dzięki wsparciu niemieckich przyjaciół. W dniu 14 września 1940 objął stanowisko wiceprezesa nowo powstałej Rady Opieki Miejskiej.  Całą swoją działalność skupiał na ratowaniu polskiej gospodarki. Gdy w 1944 roku w Warszawie wybuchło powstanie świadomy strat jakie odnosi ludność Warszawy, starał się wpłynąć na dowództwo wojskowe. Zabiegał, by doprowadziło do zawieszenia broni, które umożliwiłoby ewakuację stolicy. To dzięki niemu z Warszawy udało się wywieźć najcenniejsze dzieła sztuki, jednocześnie ratując je przed grabieżą III Rzeszy.